Denize Düşüp Yılana Sarılmak Mı? Evlenememe Hikayeleri

Öncelikle yazıyla sizi baş başa bırakıyorum. Ben söyleyeceklerimi sona saklıyorum.

Merhaba Nabrut;

Ben bayan Ş. 

Bloğunu birkaç yıldır takip ediyor ve çok beğeniyorum. Özellikle kendim gibi dini hassasiyet gözeten kadınların toplandığı bu platformda ortak sorunlara değinip fikir almak çok hoşuma gidiyor.

 Neyse benim sana yazma sebebim ise çok yabancı olmadığın bir durum olduğunu sanıyorum. 

Ben birçok genç kız gibi evlilik fikrinden korkan tiplerdenim bir insana güvenip sırtımı dayamak imkansız gibi bir şey benim gözümde. Özellikle erkeklerin kadınlara gerçekten değer verebileceğine inanamıyor ve bu yüzden gelen talipleri geri çeviriyordum. 

Ben daha büyümemiştim ki hani kendimce. İşte üniversite bitip Kpss falan derken evlilik fikri bana çok uzaktı. Ama son zamanlarda hayatımı değiştiren birçok olaylar oldu. Annem kötü bir hastalıktan dolayı bir yıl önce vefat etti. Onun üzüntüsü ve hiç anlaşamadığım babamla baş başa kalmak çok zordu. 

Babamla önceleri bu kadar çatışmazdık ama artık anladım ki aramızdaki dengeyi kuran canım annemmiş. Neyse birkaç aydır yeniden evlenmek istediğini dillendiren babama ilk başta karşı çıkıp, bu fikrinde kararlı olduğunu görünce artık hayırlısı olsun diyordum. Ama birkaç hafta önce evlenmek istediği kadını açıkladı ve ben şok oldum. O kadın uzak bir akrabamızın kızı ve babamdan çok küçük. Ayrıca kardeşlerim ve çevremiz o kadını pek tasvip etmiyor bazı davranışları yüzünden. Babam ise kimseyi dinlemeyip kör kütük tutulmuş bu kadına. Tabi bende şiddetle karşıyım o kadına. 

Anladım ki babam kararlı. Bu durum artık hayırlı bir kısmet olursa evlensem mi fikrini aklımdan çıkarmıyor ama diğer taraftan evlilik korkusu ve tabi erkeklerin güvenilmezliği fikri de bir yandan bastırıyor. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim. Senin ve değerli okuyucularının bana önereceği fikirleri  sabırsızlıkla bekliyorum.

Blog Sahibinin Notu:

Okurken boğazım düğüm düğüm oldu. Annenin kaybı, üzerine babanın çocuklarını düşünmeden apar topar kendi hayatını kurmaya çalışması...

Yazmakta zorlandığım anlardan birindeyim.

Evdeki kaostan kaçmak için böyle kendini evliliğe zorlayanlardan mutlu olan var mı? Tam olarak denize düşüp yılana sarılmak gibi bir durum ortaya çıkıyor. Evde üvey anne ile durumu bir hal yoluna koyup, sabredip doğru insanı beklemek elbette daha mantıklı bir yol. Zira o evde ne olursa olsun sonsuza kadar kalmayacaksın ama evlenmek için seçtiğin kişi ile bir ömür sürmesi dileğiyle bir yola çıkacaksın.

Bilmiyorum belki de yeterince empati yapamıyorum.

Siz ne düşünüyorsunuz, lütfen siz yazın...