Sait Faik Abasıyanık
Mahalle Kahvesi
Sait Faik, yazmasam deli olacaktım, diyerek anlatıyor yazarlık serüvenini. Küçük öykülerinde ise bununla ne demek istediğini çok iyi anlıyorsunuz.
İnsanlar ve duyguları hakkında öyle ince detayları yakalıyor ki, bunca ayrıntıyı yakalayıp içselleştiren böylesine hassas bir adamın tek şifasının yazmak olduğu ortaya çıkıyor.
Sait Faik'in bu kitaptan önce Lüzumsuz Adam kitabını okumuş, anlattığı mekan ve kişileri seyrediyor gibi okumuştum. Bu kitabında ise yazar insanlar ve mekanlardan öte onların duyguları üzerine yoğunlaşıyor. İnsan tahlili yerine duygu tahlili yapıyor.
Hikayeler hep devam edecek şekilde bitiyor, yazar bir olayın ortasına dalıyor ve bitirmeden çıkıveriyor. Ama siz hikayeden almanız gerekeni almış, mesajı kolayca anlamış oluyorsunuz.
Bazı hikayeler ağır ilerlerken bazıları akıp gidiyor. Bu açıdan Lüzumsuz Adam kitabı daha akıcı ve genel okuyucuya hitap ederken bu kitap daha çok Sait Faik'i çok sevenlere hitap ediyor.
Ama kitap bittiğinde, ya da her hikayenin sonunda bu kitap öykü sevmeyenlere hitap etmez diye düşünmekten de kendimi alamıyorum.
0 Yorumlar