Hislerinden Emin Olmayan Erkek ile Bir Ömür Geçer mi?

Flört çok ahkam kesebileceğim bir konu değil ama seni sürekli eleştiren biriyle bir ömür geçer mi? Sevgiliyken, cicim aylarındayken yaptıkların ona rahatsız ediyorsa ileride neler olur, kim bilir....

Sizin daha güzel yol göstereceğinizden emin olduğum için çok uzatmadan sözü Bayan S'ye bırakıyorum.

Merhaba Nabrut, 

Bloğunu, özellikle bu türde yayınladığın yazıları uzun zamandır takip ediyorum ve hepsinden az çok ders çıkartmaya çalışıyorum. Ama maalesef çıkarttığım dersleri asla uygulayamadığım bir yıl yaşadım. Açıkçası yaşadığım şeyleri anlatıp içimi dökebileceğim biri olmadığından ve içimi dökmeyi çok fazla ihtiyaç duyduğumdan buraya yazmaya karar verdim. :).  

Benim hikayem yaklaşık bir yıl önce başladı. Üniversitede aynı sınıftaydık, geçen yılın sonlarına doğru yakınlaşmaya başladık. Yakınlaşmak dediğim sınıfta yan yana yerlerde oturup arada sırada sohbet etmek. Yaz tatili girdikten sonrada mesajlaşmaya başladık ve 3 ay bu devam etti. Açıkçası bu dönem benim için çok zordu, çünkü her şey belirsizdi ve ben ilk kez böyle bir şey yaşıyordum. Konuşmalarımızın ve ilgisinin arkadaşlık mı yoksa duygusal mı olduğunu ayıramıyordum.

Bu şekilde geçirdiğim 3 aydan sonra okul tekrar başladı ve biz yüz yüze görüşmeye devam ettik. Sonunda bana açıldı. Şöyle dedi;

Senin yanında iyi vakit geçiriyorum, sana değer veriyorum. Ama seni sevdiğimden emin değilim. Seni sevmeyi çok istiyorum. Ama sanırım sana aşık değilim, eğer aşık olsaydım emin olurdum. 

İnsan mesajla da olsa bazı şeyleri gerçekten hissediyor. Yazın ben bunu hissetmiştim ve sanırım bu yüzden rahatsız hissediyordum. Fakat insan bir şeyi düşünmeye başlayınca ona bağlanıyor. Ben dedim ki;

Ben de emin değilim. 

Halbuki emin değilsen bu işi bitirelim demem gerekliydi. Ama ben bu durumu kabul ettim ve zamana bırakalım dedim. İlişkimiz bu şekilde başladı.

Başlarda bu beni çok rahatsız etmedi fakat sonradan bu belirsizlik deyim yerindeyse beni yedi bitirdi. Bana karşı davranışları bir yakın bir uzak olmaya başladı zamanla yani başladıktan 3 hafta sonra falan. Okulda ders çalıştığımız için sürekli birlikteydik. Ama sanki okul olmasa birlikte vakit geçirmezdik. Bana kendimi bazen çok değerliymiş gibi hissettiriyordu, bazen de yanında yokmuşum ya da fazlalıkmışım gibi...

Düzgün bir insandı, yanlış bir hareket yapmayacağına güveniyordum. Yalan söylemez, dedikodu yapmazdı. Hak yememeye özen gösterirdi. Hayata bakış açımız, aile yapımız, hoşlandığımız ve nefret ettiğimiz şeyler aynıydı. Kağıt üstünde çok uygunduk. Ama dünyası tek kişilikti. Çoğu zaman hayatında olmasam bir şey değişmezdi onun için diye düşünürdüm. Bir de beni çok fazla eleştirirdi, büyük ya da küçük her şeyimi neredeyse. Sonra da şaka yapıyorum derdi. Belki de gerçekten şaka yapıyordu.

Her neyse sonuç olarak ben mutsuzdum. Kendimi değersiz hissediyordum. Evet yanlış bir şey yapmayacağına güveniyordum, ama onla hayatı paylaşabileceğim güvenini vermiyordu bana. Yani hasta olsam mesela hasta olduğum için özür dilemem gerekir gibi hissediyordum. Ayrıca sürekli eleştirmesi, şaka ya da değil, sürekli gergin olmama neden oluyordu. Kendimi yetersiz hissediyordum.

Bu haldeyken pandemi oldu, memleketine döndü. Benim  doğum günümü de bu arada unuttu. Çok ufak bir şeydi. Normalde asla önemsemem. Fakat bu son damla olmuştu. Ayrıca eski kız arkadaşının doğum günününü ayrıldıktan aylar sonra hatırlayıp kutladığını anlatmıştı. Bu vesile oldu ve içimdeki her şeyi döktüm. Ayrılmaya karar vermiştim. Ama o ayrılmamamızı ve bir hafta boyunca duygularımıza karar vermemizi söyledi. Tamam, dedim.

Aradan 4 gün geçmişti. Bu 4 gün boyunca bana çok iyi davrandı. 4.gün bana dün gece konuşurken kendini kötü hissettiğini söyledi. Duygularından emin olamayacağını  ve en iyi zamanlarımız da bile içinde bir burukluk, yanlış yapıyorum hissi olduğunu söyledi. Pişman olmaktan korktuğunu ve ne karar alması gerektiğini bilmediğini; istersem bir süre ara verip ne olacağını görmemizi  teklif etti. Ben de ayrılalım, dedim. Bu son konuşmamız oldu ve aradan 4 ay geçti. 

Hala o gece neden kötü hissettiğini düşünüyorum. Ne dedim acaba? Gayet normal bir konuşmaydı. Onu hala aklımdan çıkaramadım ve galiba özledim. Ayrıldığıma hiç pişman değilim fakat çok mutsuzum. Ben bu duygudan nasıl kurtulmam gerektiğini bilmiyorum. Açıkçası artık onu unutmak istiyorum ama bu şu ana kadar bu mümkün olamadı.

Son olarak bu tür durumlarda belirsizlik varsa o durumdan hiç hayır gelmiyor sanırım.

Uzun bir yazı oldu, üzgünüm. Biraz tavsiyeye ve yoruma ihtiyacım var. Yayınlarsan çok sevinirim. Ayrıca bloğunda yayınladığın yazılar için de çok teşekkür ediyorum. En azından içimi dökme fırsatım oldu.
Çokça sevgiler.