Nişanı da yapmadıktan sonraki kısma gelirsek; her şey çok puslu nedense...
Ne yaşadım, nasıl yaşadım, o ben miydim, şimdi düşününce bile karmakarışık olduğumu hatırlıyorum.
Evlilik, bu süreçler o kadar değişik duygular barındırıyor ki, şimdi size ne desem boş. Bir gün iyi ki diyorsunuz, ertesi gün aptal kafam diye başınızı taşlara vuruyorsunuz. Erkekler için bu süreç böyle ilerlemiyor ama kadınlar, hele ki benim gibi evliliğin gerçeklerine zaten vakıf olan kadınlar için gerçekten çok zor.
Bazen keşke mümkün olsaydı, İslamiyet buna izin verseydi, Fadıl hep yanımda olsaydı ama evli olmasaydım, o güzel, keyifli, sorumsuz bekar hayatıma devam etseydim diyorum.
İşte nişandan sonraki süreç de benim için hep bu ikilem içinde bocalayarak geçti. Bocalamalarım arasında bir fırsatını bulup kendime gelirim diye Kıbrıs'a gittim ama her şey daha karmaşık bir hal aldı.
Dedim, ya ne desem boş. Hayatınızı yabancı bir adamın avuçları içine bırakıveriyorsunuz. Ürküyorsunuz, korkuyorsunuz. Bir yandan hiç bilmediğiniz duygular yaşıyorsunuz. Bir yandan ev düzmeye, bir düzen kurmaya çalışıyorsunuz.
Zor. Ve hala çok zor. Evlenmeden önce zor, evlendikten sonra yine zor.
Beni en çok aynı evde yabancı biriyle nasıl yaşayacağım korkusu sarıyordu. Aynı eşyaları kullanmak, aynı yaşam alanını kullanmak bunlar bana zor geliyordu. Birini kabullenip hayatıma alma konusunda çok ketumdum ki Fadıl hep karısını nişanlısından daha çok sevdiğini söyler. Hak da veririm. Çünkü nişanlılığım boyunca kapılarımı ardına kadar açmadım. Duvarlarımı ördüm, belkide beni bekleyenlerden korkarak o duvarların ardına saklandım. O yüzden de Fadıl'ın gerçek, samimi beni tanıması için aynı evde yaşamaya başlamamız gerekti.
Bekarsanız ve bu satırları okuyorsanız gözünüz korkabilir ama korkmasın. En azından benim korkularım gibi korkular barındırmayın. Nikahın kerameti denilen şey gerçekten husule geliyor ve siz aynı evin içindeki iki yabancı denkleminden uzak bir tarafa düşüyorsunuz.
Benim tek sorunum, evlilikle ilgili korktuğuma pek uğramadım ama korkmadığım pek çok şey beni zorluyor. Zaman zaman bunları da anlatırım.
Yarın da dini nikahımı anlatayım, nasıl evet diyemediğimi...
- Home
- Kişisel Meseleler
- Gerçek Evlilik Hikayeleri
- _Görücü Usulü Evlilik
- _Kendi Evlilik Hikayem
- Dizi ve Filmler
- __Forum
- __Yıllara Göre En İyiler
- __Hiç Bilinmeyenler
- __Alfabetik Dizi Listesi
- __Alfabetik Film Listesi
- __Mini Diziler
- _Error Page
- Denenmesi Gereken Ürün Önerileri
- İslama Farklı Bir Bakış Açısı
- Kitap Yorumları
12 Yorumlar
benim zaten evlilikle ilgili çok korkum var bunlarıda okuduktan sonra daha da korktum. Şimdi ne olacak. Belki korkularımı yazdıklarınla atlatabilirim umuduyla bir nefeste okurdum yazdıklarını. Gerçekten de tüm heveslerim gitti😔😭 ve yaşımda gecti geçiyor😭😭😭
YanıtlaSilgenel bir durum bu korkular ne kadar ask evliliği bile yapsan aslında aynı evde yaşamadan tanıyamazsn. tanıdıkca birbirinizi daha da çok bağlanrhergun yenı br yönünüzü kesfedersiniz. artık ben dehil biz olmuşsunzdur farkına varmadan.. evlilik güzel şeyy Rabbim kimsenin yuvasını bozdurmasın..:)
YanıtlaSilnabrut yine şahanesin, bizden birisin seni bu yüzden çok seviyoruz bence. aklımda hep aynı sorular nasıl tam güvenebilirm, aynı evde yıllarca nasıl yaşayacağım, kendimi ona tamamen ben olarak nasıl açacağım..... şeklinde sürüp gidiyor. ama diyorum ki şu an ürktüğün bu şeyler aşırı zor olmayabilir gerçekten sevince. inşallah öyle olur.
YanıtlaSilKac yasinda evlendigini sorabilirmiyim? cook merak esiyorum :)
YanıtlaSilSevgili nabrud bizi unutma yorumlarımızı gör.Bekarlara önerin ne koktuk artık.
YanıtlaSilNabrutçum peki biz bekarlar olarak soruyorum, nişandan kaç ay sonra evlenilmesi uygun olur sence? Daha azı olmaz daha çoğu zehirler diyebilir misin? 🥺
YanıtlaSil'Bekarsanız ve bu satırları okuyorsanız gözünüz korkabilir'
YanıtlaSilKorkabilir hafif mi kaçmış ne? Sanki içime öküz oturdu hahahah. İşin şakası yaş ilerledikçe ben de düşünmeye başladım bu bir yabancıyla yaşama korkusunu .Ara ara geliyor yokluyor bu düşünceler. Beynim durur gibi oluyor. Bakıyorum millete ne kadar rahatlar. Amaan zor işler işte . Allah evleneceklere yardım etsin ne diyelim.
aynı korkulara sahip bir bekar olarak yalnız olmadığımı bilmek güzel :D Nabrut sen ve yazıların olmasa ne yapardık meraklardayım..ne zaman başladım okumaya inan hiç bilmiyorum..yıllar oldu...evet diyememeni merakla bekliyorum..ben yanlışlıkla hayır bile diyebilirim belki ilerde :D
YanıtlaSilAllahım bir insan bu kadar zor evlenir. Milletin gözü birşey görmez uça uça sabırsızlıkla evlenir; ama sen kaç yıllık evlilerin bile düşünmediği şeyleri düşünerek evlenmişsin. Bence Fadıl Bey i asla bırakma bu kadar sana katlandıysa daha da bırakmaz:))
YanıtlaSilTekrar hayırlı olsun devamını sabırsızlıkla bekliyorum
Tusa hazirlanan ben zaman bulup sitenize sik sik goz atarken siz malesef yarinlari bir turlu tutturamiyorsunuz
YanıtlaSilInsan düşününce korkuyor.
YanıtlaSilGarip.
Ben hiç düşünmedim bunları.
Akışa bıraktım.
Ha,zorluklar olmadı mı, elbette oldu. Ama üstüne birde düşünseydim ne yaşayacağım diye, belki daha zor olurdu.
Hala öyle.
Düşününce yapamıyorum ben.
Sende düşünme gerisi gelir hayırlısıyla.
Hep soylerim, evliligimin en stresli gunlerini bile, nisanliligin en guzel gunlerine degismem.. bunu diyebilme noktasina beni getiren iki husus var, esimle prensip karari aldigimiz: tum problemlerimizi ikimiz arasinda kalacak şekilde cozmeye calismak ve birbirimizi bir kasik suda bagacak kadar kizgin olsak bile yatagimizi ayirmamak..
YanıtlaSil