Nişanlıma Nasıl Davranmalıyım?

Şu geçirdiğim, nişanlılık dediğimiz evrede insanlara dair nefis gözlemler yaptığımı söylememe bilmem gerek var mı?

Aptala yatıp, anlamamış gibi yapma huyum olduğundan da karşımdakileri çözmem daha kolay oluyor. Hayatta bana bahşedilmiş şahane bir yeteneğim var: İnsanları kolayca tanıyabiliyorum. Bir başkasının iki üç ayda anlayabileceğini, ben çok daha hızlı fark ediyorum ve genelde çevremden sen söylemiştin gibi sözler duyuyorum.

Bu yeteneğin elbette bir diyeti de var: İnsan seçiyorum, çevremi genişletemiyorum ve insanlarla aramda istemsizce savunma mekanizması oluşturuyor, duvarlar örüyorum.

Yeni hayatımdan örnekler vereyim.

Nişanımdan, gerçi nişan yapmadım da, istenme, söz mü demeli bilmiyorum. Neyse efendim, işte yüzüklerin takıldığı o merasimden hemen sonra yengem bana şöyle bir nasihat verdi;

İnsanlar şöyle davran böyle davran diye akıllar verecekler, seni yönlendirmeye çalışacaklar, erkek milletine şöyle yapılmaz, böyle yapılmaz gibi şeyler söyleyecekler, sakın bunlara kulak asma. Ben bunun çok sıkıntısını çektim.

Yengem bana bunları söyleyince aydınlandım tabii. Demek ki, nişandan önceki o şahane kız, nişanlılık döneminde boşuna bambaşka biri olmamıştı. Etraftan görümcene şöyle davran, kaynana şöyle davran diye doldurup durmuşlardı.

Ben de bu nasihat üzerine beklemeye başladım, kimler beni nasıl dolduracak, ne gibi nasihatler vereceklerdi.

Hala bekliyorum.

Düşünüyorum da, gerçekten Allah'tan korkan, iyi niyetli şahane bir çevrem var.

Annem babam da dahil kimseden beni fiştikleyen, dolduran, şöyle yap böyle yap, bunu iste, şöyle davran gibi tek kelime eden olmadı. 

Tabii bir de şu var: Benim ailem daha damatları olmadan damatçıydı. Hep şu örneği veririm: Babam beni kendimi bildim bileli, daha ortalarda olmayan damadı adına eğitmeye çalıştı. 

Hatta bir defasında ayıklanmamış balık almış, bunu ayıtlayacaksın, dedi. Elimi süremem. Bunun üç beş ay, tüh vahını yaptı. Evlenince ne yapacakmışım? Hayır, benim yaşlarımda kaç kişi balık ayıklayabiliyor da ben ayıklayamıyorum diye beni almaktan vazgeçecekler bilmiyorum. Ne bileyim beni, sahil kasabasında bir balıkçıya verecekmiş gibi! Ama babama göre tam donanımlı olmalıyım. O kadar lafını etti ki en sonunda pes edip onu da yaptım. Yapabildim. Ha artık çiğ balık kokusunu duyunca balık yiyemiyorum ama balık ayıklayabiliyorum, hamdolsun babam Fadıl'a balık bile ayıklayamıyor diye mahcup olmayacak. :D

Demem o ki, biz de damatçılık esas.Bazen hususen acaba ne diyecekler diye ben çıkışlarda bulunsam bile damatlarını tutuyorlar. Tüm ailem. Hep yapıcı yönde nasihatler veriyorlar. Belki zaten ben gördüğüm için, farkındalıklarım olduğu için ayrıca bir şey söyleme ihtiyacı hissetmiyorlar ama isteseler doldururlar. Her insan doldurulmaya çok müsaittir zaten.

Bana gelen aramalarda nişanlıma nasıl davranmalıyım diye bir soru vardı. Onun üzerine yazdım bunları.

Nişanlıma nasıl davranmalıyım? Bu soruyu arayarak gelen birine siz ne demek istersiniz?