Peri Gazozu Ercan Kesal / Kitap Yorumları

Peri Gazozu kitabı çokça karşıma çıkıyordu ve tamamen görsel hafızamda kaldığı için, kitap hakkında hiçbir fikrim olmadan sepetime ekledim.

İçeriği hakkında bilgim olmadan dinlemeye başladım. Evet dinlemeye başladım diyorum, yazarın üslubu böylesi yakındı. Sanki o konuşuyor da ben dinliyormuşum gibi okudum.

Peri Gazozu'nun konusu Ercan Kesal'ın çocukluk, ergenlik ve üniversite yıllarıyla Anadolu'da doktorluk yaptığı yıllardaki anılarından derlediği denemelerden oluşuyor. İşin içine Anadolu insanı girince ne kadar samimi satırlar çıkacağını tahmin edebilirsiniz. Yazarın yüreğe dokunan şiddetli satırları da eklenince unutulamayacak hikayeler ortaya çıkmış. Kitabın sihri ise bir hikaye içinde çocukluk gençlik ve yetişkinlik zamanlarında yaşadıklarını birbirine bağlayarak üç hikayeyi anlatmasıydı diyebilirim. Bağlantılar muazzam keyifli ve çok zekiceydi.

Peri Gazozu ismi ise Nevşehir Avanos'ta gazozculuk yapan babasının gazozlarından ileri geliyordu. 

Mesela kitabın bir sayfasında şu satırlar yer alıyordu;

Böyle olmayabilirdi demenin hiçbir anlamı yok biliyorum. Ama böyle oldu. Böyle oldu ve müjdeler olsun, arkadaşlara da söyleben yavaş yavaş ölmeyi öğrendim. Boğazlı kazak ve kocaman bıyıklarımla dünyaya meydan okuduğum o günlerden, kırık gülümsemeleriyle yüreğini kanatan şimdi uzaklarda artık kucaklayamadığım, ayrılığın planlarını sessizce ezberlediğim solgun bir kız kaldı...

Diğer bir yerde ise;

Bir baba, on sekiz yıl önce öldürülen ve kaybedilen oğlunun, kafatası ve kemikleri, yanmış halde bir kuyunun dibinde bulundu diye sevinç göz yaşları döküyor! Bundan sonraki tüm sevinçlerim bu ülkeye haram olsun!

diyordu...

Kitapta beni rahatsız eden tek ve en önemli şey şuydu;

Bu kadar duyarlı, böylesine hümanist bir adamın kapitalist sisteme su taşıyarak her gün tak tak onlarca kişinin öldürüldüğü bir dizide yer alması bana yazdıklarındaki duyguların gerçekliğini sorgulattı.

Diyeceklerim bu kadar!