ikinci çocuğun zorlukları

Buranın gediklileri misafir yazarımız Özlem Abla'yı tanırlar. Erkek ve kız çocuğu üzerine yazdığım yazdığım dünkü yazıma iki çocuklu bir anne olarak cevap yazmış. Kendince haklı sebeplere dayandırdığı erkek çocuğuna pozitif ayrımcılık yaptığı bazı noktalar var, bakalım siz ne düşüneceksiniz?

Benim son yorumum şu ki; çocuk büyütmek gerçekten çok zor ve meşakkatli, mes'uliyeti ise çok büyük. 

Nabrutcuğum aslında yorum yazıyordum yaz yaz bitmedi bende baya dertliymişim bu konu da o yüzden yazı olmasına karar verdim 

Bahsi geçen yazı da 2. ve 3. paragraftaki bir diğer arkadaşın da benim kabul edersen. :)) 

Blog sahibinin notu: Etmem mi, başım gözüm üstüne ^^

5,5 yaşında bir kızım 3 yaşında bir oğlum var araları 2,5 yaş ilk çocukta insan gerçekten idealist oluyor her şey kurallı oluyor ve işin en önemli püf noktası da kadın her ne kadar vakitsizlikten yakınsa da aslında tek çocukla ilgilenecek çok geniş bir zamanı oluğunun henüz farkında değil.  Ne zaman ki 2. çocuk doğuyor eşekten düşmüş karpuza dönüyor. Değil 1. deki gibi eğitsel faaliyetler yapmak, karınlarını doyurup banyolarını yaptırırsa ondan mutlusu yok, kaç kez kahvaltı dahil yemek yemediğimi bayılacak gibi olduğumda hatırladım.

Birde bende şöyle bir durum oluyordu, kızım çok küçük olduğundan hep vicdan azabı çekiyordum ona haksızlık ettim daha bebek yeterince ilgilenemiyorum diye. Oğlumun sadece temel ihtiyaçlarını karşılayıp o uyur uyumaz yine kızımla ilgileniyordum. Kızım yanlış bir şey yaptığında yanına gidip göz hizasına eğilip attığım onlarca nutuk oğlumda uzaktan yapma diyorum eşek sıpasına döndü amirim çok affedersiniz....:)

Kızımda kendi yesin eli kolu gelişsin diye döküp saçmasından rahatsız olmazken 2. de kim temizleyecek oraları diye hala ben yediriyorum. Kısacası vakit kalmıyor 2. ile de kurallı bir ilişkiye.
Bir de insan büyüyor çocukları ile dönüp baktığımda kızımda kızdığım şeylere üzülüyorum. Keşke kızmasaydım keşke böyle yapmasaydım dediğim şeyleri bir nevi 2. telafi ediyorum. Bu kuralcılığın kızımda tezahürünü gördükçe üzülüyorum çok disiplinli olması, duygusal olması ileride onu yıpratacak biliyorum ve bu beni üzüyor. Geçenler de hafta sonu beraber yatıyoruz burnunun tıkandığını fark ettim, burnun mu tıkandı kızım, fısfıs getireyim, dedim annecim yattın şimdi, kalkma zahmet olmasın, dedi. Ahaha böyle bir matmazel yetiştirdim yani.

Tabi ki kız ve erkek farklı ama gözlemlediğim kadarıyla ilk çocuk erkek olunca da aynı şekilde daha düzenli kurallı oluyor, 2.ler hep zıpır ... Ama bu rahat yetişmiş olma oğlumda inanılmaz bir sevgi pıtırcığı olmasına sebep oldu, kızım kendini sevdirmekten hoşlanmazken oğlumla halı da güreş tutuyoruz, yerlerde yuvarlanıyoruz, koltuğa uzansam gelip üstüme atlıyor vs vs. Ama kızım da yatarken annecim sen dünyanın en iyi annesisin diyerek sevgisini ifade ediyor.

Yine bir diğer konu ilk çocuk ne kadar iyi yetişirse ikinci de en az yarısı kadar çaba sarf etmeden verim alınıyor, cinsiyetleri farklı olsa da yaşlar yakın olduğundan rol model abla yada abi oluyor, yani yatırımı ilk çocuğa yapmak çok da yanlış değil.

Bunların yanı sıra ben de eşimi kızı kayırmakla suçluyorum ahaha!  Kızı özel okula yolluyoruz, geçenlerde oğlan için okul mevzusu açıldığında  kızdaki potansiyele sahip değil, yazık o kadar paraya onu devlete verelim, dedi. Ahaha!

Gelgelim bana da eşim ve arkadaşlarım oğlumu kayırdığımı söylüyorlar, ama hayır kesinlikle ayırmıyorum. Bir kere kız çok zeki, oğlanı hep kandırıyor, içim eziliyor yani ne yapayım mecbur korumak zorunda kalıyorum. Yemediklerini oğlana kaktırma, oyun oynarken bilumum getir götür işlerini oğlana yaptırma, oyunlarda oğlan baba olmak isterken, hayır sen bebeksin, diyerek bütün oyun boyunca oğlanı köşe minderi gibi yatağa kitleme, oğlan güzel bir şey bulduğunda okuyup üfleyip elinden alma, oğlan abacım abacım diye peşinde koştururken odasına sokmama, oğlan bir şey istediğinde yüz elli tane isteğini yaptırıp ondan sonra istediğini verme gibi daha sayamadığım binlerce şey... 

İşte tüm bu vaziyette ahvalim yukarıda bahsettiğim üzere olduğundan isnat edilen suçu kesinlikle kabul etmiyorum, hakim bey ikisi de canımdır ciğerimdir nokta. :)