Kayınvalidemle Oturuyorum, Mutluyum. "Evlilik Hikayeleri 41"

Bu haftaki evlilik hikayesi uzun zamandır buradaki hikayeleri yazan birisinden, sonunda kendi hikayesinin baş kahramanı olan bir genç kız.

Sıra yakında size de gelebilir. :)Sözü uzatmadan başrole bırakıyorum.

Merhaba Nabrut abla çevremde seni çok fazla takip eden var bu yüzden ismimin gizli olmasını istiyorum.

Daha 5 ay öncesine kadar buradaki evlilik hikayelerini okuyup acaba bende bir gün burada paylaşabilir miyim, diye düşünüyordum.Ve o gün geldi çattı. :)

Daha 21 yaşındayım, üniversite ve bölümü beğenmeyip evde tekrar hazırlanma kararı aldığım bir zaman oldu. Hatta yazın bir sürü paralar verip kurslara bile gittim. Ama içimde hep ev hanımlığı vardı. :) 

Aklımda kimse yokken hatta deli gibi Kore dizileri izlediğim bir dönemde ablam uzaktan bir tanıdığımız hakkında konuşmaya başladı. Bana sürekli olarak onunla çok yakışırsınız, baksana esmer uzun boylu ve aşırı sosyal biri deyip duruyordu. Ben başta istemiyorum desem de hayalperest dünyam onu çoktan kabul etmişti. Sürekli onu düşünür sosyal medya hesaplarından onu takip eder olmuştum. Ama sorsanız hayatında bir kere canlı gördün mü?  

Hayır!

Nasıl tanımadığım birine böyle platonik bağlandım bende bilmiyorum.
   

Benim kronik bir hastalığım var tedavi için onların olduğu şehre geldik ve dedesinin evinde kaldık. Ben içeride otururken dedesi içeride sevdiğim oğlanın annesini arayıp ''bizim falan akrabamız geldi kızını da getirdi, çok güzel kızı bakmaya gelin''demiş. Biz erken çıktığımız için bir buluşma maalesef olmadı.

Aradan 15 gün geçti, ortak akrabamızın düğünü vardı. Evde oturan asosyal olan bendeniz nedense düğüne gitme kararı aldım. Belki gelirler umuduyla çünkü oğlanı canlı hiç görmedim. Düğüne gittik, annesi beni gördü ama hiiç ilgilenmedi, ben hemen, tamam bitti elveda aşk derken, annesi aşağı erkeklerin olduğu yere gidip oğluna benden bahsetmiş. Onları evlerine bırakalım, sen de kızı gör demiş. 

Bizi eve bıraktılar, beraber oturduk, çay içtik, ben gizliden oğlanı iyice süzdüm, iyice sevmeye başladım. Gittikten sonra sürekli haber bekledim, ama olmadı. 2 hafta sonra tamamen ondan vazgeçip normal hayata döndüğüm zamanda haber geldi. Bize gelmek istediklerini söylediler.
    
Görücü usulü görüşmemiz oldu, 1 saat boyunca konuştuk. Ben ona bakarken içimden resmen hayalim şu an karşımda deyip duruyordum. :) Bana tek kriter olarak annemle oturur musun, dedi. 

Tüm ailem karşı çıks ada ben kabul ettim. 2.görüşme olmadan 1 hafta sonra nişanımız ve 4 ay sonra da düğünümüz oldu. Her şey çabuk gibi görünse de arada boşluk çok olmasın şeytan girmesin, diye düşündük. Şahsen ben insanların laflarını çok dinlerdim. Eşim bunun önüne geçmeye çalıştı hep. Şimdi 1 aylık evliyiz ve annesi ben ve eşim beraber yaşıyoruz. Yatak odam pembik 😃 dolabımın birini kütüphane yaptım.

Kaynanan ile oturmak nasıl zor mu, diye soranlara "keşke herkesin kaynanası böyle olsa da otursa" diyorum. Bana sürekli akıl verir, kocan gelmeden süslen onu bekle, diye. Ama öyle pembik gelin olup sunumlar yapan biri değilim. Kendi evim demek istiyorum ama kurulu düzen olan bir yerde eşyaların yerlerini değiştirmek bana zor geliyor. Kaynanam o kadar annem ki sürekli bekarken ki hallerim gibi tembellik yapıp Kore dizileri falan izlemek istiyorum ama o konularda otoriter kayınvalidem artık genç kız değil, kadın oldun evin sorumluluğunu al, diyor.

Evet istedim ve oldu gibi mi oldu bilmiyorum ama demek ki kaderimde varmış. Allah sevgisini kalbime vermiş demek istiyorum. 

Not: Siz de hikayenizi bizimle paylaşmak isterseniz ki çok mutlu oluruz, nabrutvebiz@gmail.com adresinden benimle iletişime geçebilirsiniz.

Evlilik Hikayeleri  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, Sekiz, Dokuz, On (Sekizinci hikayenin devamı), on bir,  on iki, on üç, on dört, on beş, on altı, on yedi, on sekiz, on dokuz, 20, 22, 23, 24,25,26,27, 28, 29, 31,32 ,33, 34,35,36,37,

Sigara içenle asla olmaz!(38),

İstanbullu Gelin (39)

Duanın Gücü(40)