Ayrılınca hediyeleri geri vermek

Elçiye zeval olmaz diyor ve bir müşkülatını paylaşan görücü usulu-zede arkadaşımıza sözü bırakıyorum.

Sevdiğimiz blog sahibesi nabruta geçenlerde blogunda birisi akıl danışınca ben de hem hikayemi anlatmak hem de sevgili okurlarına danışmak istedim ..

Üniversitenin son senesi hatta son 1,5 ayı..  O zamana kadar aklımdan hiç evlilik ya da birisiyle görüşme düşüncesi geçmemişti , bunu düşündürecek birisi de çıkmamıştı . Bu hayatta eğer bu yönde bir karar alacaksam ilk düşündüğüm en azından farz ibadetlerini yerine getiren birisi ve denizde kum tanesi kadar bile olsa maneviyatı benden fazla olan birisi olması gerektiğiydi ve tabiî ki anlaşabileceğim birisi olmalıydı . 

Üniversite hayatım boyunca da bu doğrultuda da gelecek görebileceğim kimse de karşıma çıkmadığı için hep görüşme tekliflerini reddettim .. 

Sonra bir gün aslında üst dönemimiz olan ve benim hiç tanımadığım hatta görmediğim şimdilerde ise fakültede yüksek lisans yapan birisi ile ayaküstü tamamen doğal şartlarda tanıştık . Benim açımdan kişiyle ilgili olumlu ya da olumsuz herhangi bi düşüncem yoktu . Yakın arkadaşlarım tanıyorlarmış kişiyi ,3 gün sonra bizimkilerle beraberken o kişi de vardı , akşam yemeğe gidelim dediler , ben istemesem de ayak uydurmak zorunda kaldım (yakın arkadaşlarım aynı zamanda ev arkadaşlarım olunca ısrar edemedim) . O akşam havadan sudan konuşuldu , evlere gittik . 3-4 gün sonra o kişiyle tesadüf eseri (???hepsi planlanmışmış meğer ki) karşılaştım , bir konuda kendisine yardımcı olmamı istedi , yardım ettim , yemek yiyelim dedi , ben işim olduğunu söylesem de biraz ısrar edince peki dedim .Kendi arabamla gelmemiştim o gün , aracıyla gitmemizi teklif etti , yakında bir yere gidip yemek yedik dönüşte aracın kapısını açmamla şok oldum , bir demet kırmızı gül koltuğumdaydı , bana senin de iznin olursa birbirimizi tanıyabilir miyiz dedi ? Gerçekten hiçbir şey düşünemiyordum .''Bu konuda hiç düşünmedim ,bilmiyorum '' tarzı bir şeyler söyledim , biraz düşündükten sonra cevap vermemi istedi , oradan ayrılıp evime gittim .

Ev arkadaşlarıma bir şey anlatmama gerek yoktu , zaten önce onlara söylemiş , beni sormuş ,sonra da bugünkü karşılaşmayı ,yemeği beraber planlamışlar . Bana nasıl geçti , ne dedin diye soruyorlardı ama ben anlam veremiyordum , bir süre sonra idrak etmeye başladım . İyi biri olduğunu ,uyumlu olabileceğimizi ,farz ibadetlerine dikkat ettiğini o yüzden ben hayır demeden en azından bir kere görüşmem için yardım ettiklerini söylediler .Bense o kişi ile ilgili bu anlamda hiç düşünmemiştim evet olumsuz düşüncem yoktu ama hiç tanımadığım birisi idi . Derken kızların da ıslarları ile en azından tanışmaya olumlu baktım . 

İlk buluşmamızda olumsuz giden bir durum yoktu , hayata bakışımız , beklentilerimiz , aile yapılarımız benzer duruyordu . O biraz kendini anlattı , ben biraz kendimden bahsettim , ailemin yakında buraya taşınacağından , sınava hazırlandığımdan  (sınava 3 ay var) , bir süre birbirimizi tanıyabileceğimizden bahsettim , zaten çok bir şey anlatmama da gerek yoktu kendi de aynı yollardan geçen yıl geçmişti. 


Sonrasını çok uzatmayacağım son 1 ayda biz bu beyle 3-4 defa daha buluştuk , bu sırada ailem taşındı.Onun fakültede oluş günleri ile benim derslerim çok denk gelmiyordu , bir yandan mezuniyet telaşı sınava hazırlanma derken birbirimizi tanımaya çalışıyorduk ama beni hep rahatsız eden tam olmamışlık hissettiren bir şeyler vardı.Derken daha ilk buluşmamızdan 2 gün sonra herkes görüştüğümüzü biliyordu ve kendisi söylemişti (açıkçası o an çok takılmadım belki söylemek istemiştir , zaten tanıma dönemi , gizli bir görüşme de yapmıyordum sonuçta ).

Sonra buluşmalarımızda daha tanıştığımızı söylememize rağmen  , tüm ısrarlarıma rağmen hesabı ödemek istemesi , hayatı ile ilgili ilişkimizi etkilemeyecek kararlarda bile benim yardımcı olmamı istemesi , daha tanışalı 15 gün olmuşken ablası ile tanıştırmak istemesi , anlatsam çok önemsiz durumlar ama bunlarda söylediklerinin bazen çelişmesi derken kesinlikle iyi birisi olmasına rağmen ben biraz boğuluyor gibi hissetmeye çoktan başlamıştım.

Bu sırada mezun olduk ve bana kesinkes hediye kabul etmeyeceğimi daha tanıştığımızı belirtmeme rağmen altın bileklik almış , kabul edemeyeceğimi belirttim yine de arabama bıraktı . Sonraki ayın ilk 10 günü dershanede kalanında ise evde ders çalışıyor idim .Dershaneye gittiğim dönemde 1 kez görüştük . Çok cevap veremiyordum ama zaten bu beklenilen bir durumdu .Bu 1 aylık dönemde sadece kendisi ile görüşmüştüm , sonra bana bu hep böyle mi olacak , hiç mi bi yere çıkmıyorsun tarzı bi mesaj atmış ..

O bir ayda bir kere onunla buluşmuştum , bir kere annemi Pazara götürmüştüm , bir kere de babamı havaalanından almıştım ve sadece ders çalışıyordum . Çok zoruma gitti, Kendisi de bu yollardan geçmişti ,  ondan başka kimse ile arkadaşlarımla bile görüşmemiştim , biliyordu , üstelik sadece birbirimizi tanıma aşamasındaydık ve en başından bunları konuşmuştuk . O an kararımı verdim , hepi topu 4-5 kez görüşmüş olsak bile ısınamamıştım , evet iyi biriydi ama birbirimizi anlayamayacaktık . 

Onun istediği zamanı ve ilgiyi kendisine sağlayamayacağımı , henüz tanışma aşamasındayken böyle bitmesinin ve yolunun açık olmasını , bilekliği geri vermek istediğimi  belirten mesaj ile cevap verdim .Bana geri dönmedi .Arkadaşlarıma anlatmak için bir iki gün geçmesini bekledim ama o çoktan anlatmıştı , benim en yakın arkadaşlarıma o söylemişti , bu görüşmede tek kızdığım, üzüldüğüm durum buydu . 

En nihayetinde rahatlamıştım , kendime şu 1-2 ayda ne yaptığımı düşündüm kendim de onun ilgi beklemesinden ötürü huzursuzdum , dönüp baktığımda iyi birisiydi , kesinlikle , şimdi de kendisi hakkında kötü bir söz bile söylemem ama iyi birisiyle her zaman da anlaşamıyorsunuz .

Şimdi danışacağım konuya gelirsek beni tek rahatsız eden durum mezuniyet hediyesi olarak verilen altın bileklik , kendisine geri vermek istediğimi belirttim ama dönüş yapmadı , ortak arkadaşlarımız şehirden çoktan ayrıldı , bu olayın üzerinden 5 ay geçti , ve ne yapmam gerektiği konusunda bir fikrim yok ? ona ulaştıramıyorum ki şimdi ulaştırabilsem bile 5 ay geçti , acaba hayır kurumuna mı bağışlaşam onun adına ? Önerilerinizi bekliyorum , böylece benim için tamamen her şey bitmiş olacak...