Çerkez Gelin

Geçenlerde Özlem Kandemir bizimle bir Çerkez ile bir Karadenizli evlenirse ne olur, sorusunun cevabını çok eğlenceli bir yazıyla paylaşmıştı.

Bugün de Çerkez Kayınvalide nasıl olur sorusunun cevabını veriyor.
Yazı o kadar eğlenceli ki bir çok yerde sesli güldüm. Belli ki, hem gelini hem de kayınvalidesi çok iyi niyetli güzel insanlar. Rabbim aralarını bozmasın, diyor sözü Çerkez gelinine bırakıyorum.

"Sevgili Nabrut'cum sana gönderdiğim yazıma gelen yorumlar çok hoşuma gitti. Hem de çok güldüm. Eşimin haberi yoktu yazdığımdan, sonra ona bak çok güzel bir hikaye aynı bizim hikayeye benziyor, diye okuttum. Sonra da söyledim ben yazdım diye açıkçası eşim; sen mütevazilik etmişsin genel olarak bizi öven bir yazı olmuş ben böyle olduğunu düşünmüyorum annem babam (benim annem babam )çok iyi ve düşünceli insanlar, dedi. Gerçi genel olarak bizde erkeklere önem verildiği için ailem de eşimi tanıdıktan sonra onu çok sevdiler ve gerçekten çok değer verirler. Neyse uzatmayayım bir yazı daha yazmak istedim. Farklı bir konu da, dikkatimi çeken kayınvalidemle aramdaki benzerlikler yayınlarsan çok sevinirim. 

GELİN KAYNANA TOPRAĞINDAN YOĞRULURMUŞ !!

Genel olarak kayınvalidem çok iyi bir insandır asla dedikodu yapmaz, kimseyi çekiştirmez. Gerçekten tek çabası dinini yaşamaktır. Erken yaşta iki çocuk sahibi olup ilkokuldan sonra iki çocuğu da yatılı okuduğundan sanırım, dünya işlerinden çok çabuk elini ayağını çekmiş, kendini sohbetlere ve kuran öğrenmeye, öğretmeye adamış bir insan.

Yalnız biraz düz bir insandır yani ince fikri yoktur. Düşünceli değildir diyeyim zaten örneklerle anlatınca ne demek istediğimi anlayacaksınız. 

Yeni gelinim köye anneannelere gittik, kayınvalidem ne kadar istemesem de ille bu akşam burada kalalım, diye tutturdu. Neyse kırmayayım, dedim. Eşimin dayısı çocukları falan da var. Ev 2 oda, artık yatma vakti herkes siz bu odada yatın, biz diğer odada yatarız, diyor. Ama oraya sığmaları mümkün değil. Bir tek kayınvalidem diyor ki; e bende çocuklarla yatayım, sedire sığışırım ben hem siz de sıkışmazsınız. Eşim; dedi yok anne, sen kasma ya, istersen sen hanımla yat, ben diğer odada yatarım. :)

Doğum yaptım sağ olsun, bana yardımcı olmak için geldi. Gece hastane de kalıyoruz, bende narkoz atamama durumu var. İlk bir hafta kesinlikle yatar pozisyona geçemiyorum. Ciğerlerimi bıçaklar saplanıyor, hep oturuyorum.  Kayınvalidem dedi ki; ya sen zaten yatmıyorsun ben yatayım mı senin yatağa. Ne deyim hasta yatağında yattı, sabaha kadar! Çocuk gece kaç kez ağladı. Hiççç benlik bir şey var mı, dedi, geri yattı. Artık eşim anne madden yardımcı olamıyorsun, bari manen yardımcı ol, şu çocuğu bi' oku, bi' zahmet ağlayıp duruyor, dedi. :) Sabah doktor odaya girdi, ben tabiİ duşumu almış, üstümü giyinmiş, koltukta oturuyorum. Kalk bakalım, yatma öyle, yürü biraz, diye bir açtı yatağı, doktor kayınvalidemi görünce şok oldu. Dedim, hocam ben buradayım. :) Siz neden burada yatıyorsunuz teyze, dedi. El cevap; e o zaten yatamıyor, koltuk hiç rahat değil, dedi.

Neyse eve geldik, doktor dedi sezaryen malum ilk zaman sadece az yağlı sıvı şeyler tüket, kayınvalidem sofrayı kurdu, gülmekten eşimle krize girdik. Sofranın ortasında sadece bol biberli menemen. Su ve ekmek başka bir şey yok. O da nasıl ama menemen, en büyük boy tavayı çıkarmış, ortasında avuç içi kadar bi' menemen. Eşim dedi ki; anne neden daha uygun boyda bir kaba yapmadın bunu? El cevap; ya tavayı çıkarttım, yağı döktüm, dolapta 1 tane domates kalmış, ben de bir daha aktarmadım.

Ertesi sabah kahvaltı yapacağız. Annem yine sofrayı hazırladı, oturduk, yine sofranın ortasında bir tava ama bu sefer minicik! Eşim gülme krizine girdi; ya anne bu ne ya, evde kap yok mu, niye on tane yumurtayı küçücük sos tavasına kırıyorsun? El cevap; aman sizde be! Hiçbir şeyi beğenmiyorsunuz, yiyin işte! Benim gülmekten dikişlerim açılacaktı o derece …

Bunun gibi ne olaylar ne olaylar! Hele eşimle arasında ki diyalogları yazsam gülme krizine girersiniz, ama gerçekten annemin hani gıcıklığına yaptığını hiç düşünmedim, dediğim gibi çok uzun yıllardır yalnız yaşamasından sanırım.

Gelelim bana; bu olayları yaşarken hep içimden derdim; nasıl bu kadar düz mantık düşünebiliyor? Şimdi ondaki her şeyi kendimde yakalıyorum.

Mesela sofraya oturuyoruz, yoğurdu kaşıkla bir kaba çekiyorum, o kaşıkla ben yerim diye 1 kaşık eksik koyuyorum. Ama sofraya oturunca unutup temiz kaşıkla yemeğe başlıyorum. Eşim hani bana kaşık, diyor. Aa onu ben kullanacaktım neyse sen yoğurtta ki kaşıkla ye, diyorum. Eşim deliriyor, en sevmediği şey! Bana kaşık koy ayrı, bu kadar üşenme, diyor. : ) Aman ne var ya, ye işte diyorum; cevap: iyice anneme benzedin sende hee ,oluyor. 

Çayın yanına çerez çıkaracağım, paketleri getiriyorum, 2 tane de çöp için kap. Eşim diyor ki; çerezleri koymak için kap getir, aman ya paketin içinden yeyiver işte, diyorum,  sen de iyice anneme benzedin, diyor. 

Yakınlarda kayınvalidem ile kendi annesi geldi, bizde kaldılar. Büyükanneanne diyor ki; kızım gelin kaynana toprağından yoğrulurmuş, sen de iyice annene benzedin. : )

Vallahi düşünüyorum gerçekten iyice ona benzedim, niye ki acep?"

Hikayenin ilk kısmını şuradan okuyabilirsiniz.