Çoğu Kadın Zordur!

Misafir yazar almayı çok seviyorum. Böylelikle yeni Blog'lar keşfetmiş, güzel yazılar okumuş oluyorum. 

Bu hafta Americano ve Hayaller Blog'unun sahibesi bana bir denemesini yolladı.  

Ben severek okudum, umarım sizde de aynı etkiyi yaratır.

BENCE BİZ SENİNLE YENİDEN TANIŞALIM; BAŞKA BİR HAYATTA, AYNI YOLDA YÜRÜRKEN YA DA AYNI ŞARKIYI MIRILDANIRKEN…

Zorla güzellik olmayacağını bilmesine rağmen olmasını isteyen milyonlarca insandan sadece biriyken aynı kumar masasında varını yoğunu kaybetmiş; belki umuduyla onlarca kez yeniden diyen bir avuç salağın içindeyim… Evet, şu an içinde bulunduğum durumun tek açıklaması sadece bu; salaklık! 

Çoğu kadın zordur, fazla şey ister; belki bende onlardan biriyim ama öyle olmadığımı düşünüyorum hatta şiddetle reddediyorum bunu. Ben sadece mutluluk istiyorum, sevgi istiyorum, saygı istiyorum, huzur istiyorum ve tamam kabul ediyorum ki günümüz şartlarında bu istediklerim aşırı ütopik. 

Geçmişinde aşırı kırılmış, güvenin ne olduğunu unutmuş bir çocuğum ben daha. Çoğu yaram henüz kabuk bile bağlamadı. Yanımda olacak kişinin bunları iyileştirmese bile acısını hafifletmesi gerekmez mi? Ama öyle biri var ki yanımda yaralarımı sarmaktan çok deşiyor. Bilmem farkında bilmem değil ama yaptığı tek şey bu…

Bir konuda sürekli haklı taraf biz olamayız. Karşımızdaki kişinin de bir hayatı var, ruhsal denge denen bir şey var ki insanlar her an mutlu her an sevgi pıtırcığı olamaz. Sürekli karşımızdaki kişi alttan almamalı bir olayı. Biz de gerekirse bilmeliyiz başımızı eğmeyi ve düşünce denilen şey; ah sanırım en önemlisi de bu ikili insan ilişkilerinde. 

Seni seviyorum demekle sevgi mi oluyor? O zaman seni seviyorum dünya ama gel gör ki sevmiyorum! 

Ben bir insansam sizler de birer insansınız. Hepimiz el yazısı gibi farklıyız, taklit edilebiliriz elbet ama o da çıkıyor eninde sonunda gün yüzüne. Birini sevmek için önce onu tanımak gerekiyor. Sevdiğini belli etmek içinde illa ki sevgi sözcükleri geçmemeli. 

Benim için endişelen, derdimle ilgilen, benimle sürekli kavga etmeye çalışma. Biliyorum ki öldürüyor şu kavga denen illet her şeyi ve ben Lokman Hekim değilim ki! Sürekli “ben” deme! Eğer sürekli sensen ben aradan çekileyim ve sen baş başa kal kendinle; eminim şizofreniyle sonuçlanmaz bu birlikteliğiniz.

Pek de uzun zaman geçmedi aslında üstünden bu dediğim lafın: “Ben senin aynanım!” Evet, aynan olarak düşün beni. Sen nasıl davranırsan öyle karşılık alırsın ki bazı istisnalar hariç insanlara kıyamayanlardanım.

İstediğim şey çok değil aslında. Şimdi rayına girmezse hiçbir şey bir sonraki hayatımıza belki bir umut ama unutulmaması gereken doğru bir söz var bu kadar üsteliyorsam bitmemesini istememdendir ama lütfen sende biraz çaba sarf et. Kendini sevdir, kendinden nefret ettirme ve son zamanlarda yaptığın tek şey kendinden soğutmak.

O yüzden seninle tekrar karşılaşmalıyız bir sonraki hayatımızda çünkü bu hayatta sen ve ben yan yana anlamsız duran iki farklı rengiz, daha ötesi değil…

Blog sahibinin notu: Çok teşekkür ederim bu güzel denemeni benimle -bizimle- paylaştığın için. Yolun açık olsun. Umarım istediğin gibi rahatça yazabildiğin çok güzel bir Blog sahibi olur ,binlerce kişiye yazdıklarını ulaştırabilirsin.

Not: Sizde misafir yazar olarak yer almak isterseniz nabrutvebiz@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.