Atmaya Kıyamadıklarımız

Amerika'yı kendimize örnek alıyor, neyi popüler kılsalar hazine bulmuş gibi sahiplenip ülkemize uyarlıyoruz da, garaj satışları neden popüler olmuyor diye hep düşünürüm.

Tamam, belki bizim evlerimiz müstakil değil ve garajlarımız da yok, ama zaten bir çok kimsenin hayat standardı Iphone kullanmaya müsait olmadığı halde alıp kullanıyor değil mi?

Türkiye'de mevzu 2.el kıyafet olduğunda, ''satış yapma'' durumu uygun değil kabul ediyorum ve de gönülden destekliyorum.
Çünkü bizde, eski demiyorum ama giymediğimiz kıyafetler küçülmüş kategorisindeyse kuzenlere vb. gider.
Şuursuzca alınıp, ben bunu neden almışım diye düşünülenler kategorisindeyse yine münasip insanlar bulunarak onlara verilir.
Bedelsiz.

İşte benim Garage Sale hayalim kıyafet harici tüm ıvır zıvırlar için geçerli.
Mesela sevdiğim, ama artık sevmediğim birinin hediyesini orada satabilmek istiyorum.
Çünkü böyle kullanmadığımız ama atmaya kıyamadığımız, bir şekilde de elden çıkarmak istediğimiz şeyleri ne yapacağımızı bilemiyoruz.
Haksız mıyım?
Meramımı daha iyi anlatabilmek adına örnek vermeye devam edersem, bir çok bardak altlığım var.
Bardak altlığı kullanmayı çok seviyorum ama eskimeden sıkılıyorum.
Kaldı ki bunlar eskiyen şeyler de değil.
Bu yepyeni şeyleri satıp, yine başka bir garaj satışından benzer, az kullanılmış şeyleri almak çok hoş olurdu.

Örnekler çoğaltılabilir tabii.
Ama bu durumun birde şöyle bir karşılığı var.
Ben ne zaman bir şeyi elden çıkartmak istesem ya da aman şunu atayım desem, o şey gözümde birden değerleniverir.
Aylarca hatta bazen yıl boyu elime almadığım, ya da ne bileyim giymediğim bir şeyi vermem gerekirse, aslında o şeyle neler yapabileceğim, gözümün önünden kalplerle doldurulmuş romantik bir film şeridi gibi geçer.
Ve elim gitmez.
Bu konuda yalnız mıyım acaba?....

Annem bu benim atmaya kıyamama huyum yüzünden 60'lı yaşlara geldiğimde şuradaki haberde ve aşağıdaki resimde sözü geçen teyze gibi olacağımdan endişe duyuyor.
Çöp ev olacak evimiz diye hayıflanıyor.☺

Henüz durumum bu kadar vahim değil tabii. Onun endişelenmeye başlaması şöyle oldu:
Atmaya kıyamadıklarım arasında çiğnenmiş bir sakız vardı onu görüvermiş, ama ne yapayım anısı var.

Gel de bunu anlat Hatun'a!☺☺☺

Not:Ve bu arada yeni Headerimi hakkındaki düşüncelerinizi severek okurum. :)

Çöplerinin arasından bildirdi.