Ve şarkı benim için şöyle gelişir.
Her gün bir çocuk eve gelmiş kimse yok...
Annesi çalıştığı için okula giderken anahtarını yanına almak zorunda olan çocuk var işte onlardan biri benim.
Şu an o masum çocuklardan birinin dramını okuyacaksınız:.
Annesi çalışan bir çocuk olmak hakikaten zordur...
Seni karşılayan birinin olmaması, sessiz bir eve girmek vesaire...
Evde beni bekleyen olmayınca eve dönüş yolunda epey sallanırdım, yalan yok.
Hani şu bütün okul dağılır, 3 beş çocuk hahaha kikiki bi' köşede sohbete dalar ya, onlardan biri oldum hep...
Doğum günü kutlamıyorum malum, ama doğum günümün üç beş ertesi...
Evde kimse yok diye epey yani 3-4 saatçik salınmışım...
Eve girdim mutfakta bir pasta....
Sabah bana pasta yapıp çıkmış annem. Göreyim diye de masanın üzerine bırakmış.
Ama ben o kadar gecikince pasta erimiş, kendinden geçmiş...
O zaman da çok ağlamıştım.
Hala yazarken bile içim boğum boğum...
Annemin ajandasına duygu sömürüsünden hallice hemen gel, seni seviyorum vesaire yazardım.
Ve anneme ben çalışmayacağım, çocuklarıma bakacağım dedim hep...
Çocukluk bitti, annemi anlıyorum artık.
Ama yine de ben şanslıydım, ilk çocukluğum diyebileceğim dönem annemin dizi dibinde geçti hiç değilse....
Anahtarıma sahip çıkabilecek yaşa gelene kadar beraberdik.
30 Yorumlar
Çok güzel. iyi ki anahtarına sahip çıkmıssın..
YanıtlaSils.a.nabrut bak bu noktada senle pek benzeşmiyormuşuz,blogunu okurken aa bu kızla ne kadarda ortak noktamız varrrr demiş idim ama sanırım annemin ev hanımı hasebiyle bir farklılık oluştu:)
YanıtlaSilo kadar küçük farklılıklarımız olacak elbet:)
Silama benzer bir çok noktamız olduğuna sevindim bu beni çok iyi anlayacağına işaret ki aradığım beni anlayan insanlar:)
Selam Nabrut, bazan ebevenyliğin ne zor olduğunu düşünürüm. Çünkü insan çok sonra anlıyor annelerin ve babalerın durumunu:) O nedenle anneler çalışmaktan vazgeçmemeli. Çalışan anne çocuğu olmak en güzeli:))
YanıtlaSilben bu noktada senin gibi düşünmüyorum evet anne okumuş olmalı ama ekonomik durum elveriyorsa anne anne iken çalışmamalı.
Silama tabi ekonomik durum elvermiyorsa o bambaşka bir konu :(
Allah anneciklerimze sağlıklı hayırlı mutlu uzun ömürler versin başımızda. Kalplerini kırdırtmasın. Rabb'imizden sonra bize hakikaten değer veren yegane varlıklar annelerimiz. Ana gibi yar.... Ah ah güzel annem benim.
YanıtlaSilHem daha sık görmek isteriz sizi bu taraflarda hanım:D
amin inşallah sağlıklı uzun ömür duamız:)
Silbende artık yaz tatilimi sona erdiriyorum interaktif hayata dönüyorum:)
benm annem ev hanımıydı böyle bir cocukluk yasamadım ama sanırım bir gün olurda biri kandırıp cocugum olursa bunu yasayacak.. Çok zor bi ikilem aslında bi tarafta cocugun diğeer tarafta yıllardır hayalini kurdugun mesleğin..
YanıtlaSilevet hakikaten zor ama ben ekonomik durum elveriyorsa annenin annelik yapmasından yanayım.
Siliclal aydın yazılarında çok bahseder bu sendromdan. kapının zilini çalmamanın ne kdr kötü hissettirdiğini anlatır durur, hatta biri bunun onda bi travmaya neden oldugunu o yuzden bu kdr zmn geçmesine rağmen unutmadıgını söylemiş.
YanıtlaSilhatta gecen bi yazı okudum eylül 12 den vurdu adlı kitaptan alıntıymış. annesi öğretmen olan bi çocuk okumayı sökmemek için direniyormuş niye ders çalışmıyorsun diye sordugunda annesi çünkü ben senin gibi çalışıp çocuklarımı tek bırakmıyacağım demiş.
yani ki yalnız değilmişsin.
ama malesef annelerimizi anlamamız için büyümemiz şart.
görüdün mü ne kdr yazdım ya, sanırsın kapıda kalan, anahtarına sahip çıkması gereken çocuk benim :)
yaaa demek o kadında çalışan anne çocuğu imiş:(
Silsen kapıda kalan çocuk değilsin ama çocuğunun anahtar taşıma ihtimali olan bir anne adayısın:)
inşallah Allah geçim bolluğu verirde annen gibi kapıda karşılarsın çocuğunu
Büyüdüğünde anlıyorsan sen hayırlı bir evlatsın büyüsede anlayamayan evladımsılar da var hayatta.
YanıtlaSilNedendir bilmem bu yazıyı 5 defa okudum öyle anlama kıtlığımda yok ama içime daha iyi işlesin dedim kısacası duygularını sevdim çocuk.
teşekkür ederim:)
Silhayırlı evlat mı ?keşke...
ama anlıyorum lakin hala biraz keşke anahtar taşımak zorunda olmasaydım diye de düşünüyor içimdeki çocuk:(
:(( evet keşke kimse onu yaşamak zorunda kalmasa :(
YanıtlaSilkeşke:(
SilÜfff..
YanıtlaSilBu konu beni çok hırpalıyor.
Zira ben çalışan bir anneyim. Oğlum daha küçük, evde ve annanesi bakıyor. Çok da mutlu.
Fakat..
Ben ev hanımı bir annenin çocuguyum ve eve geldiğimde kapıyı annemin açmasından nasıl huzur duyduğumu çok çok iyi hatırlıyorum. Hala hissediyorum o huzuru içimde. Bunu kendi çocuguma yaşatmam gerekmez mi??
Bilmiyorum!!!
içinden çıkılması zor bir konu :(
Silben bu sendromu bizzat yaşayan bir çocuk olarak illa ki annenin çalışması gerekn bir durum söz konusu ise hiç değilse anahtarına sahip çıkacak yaşa kadar beraber olunmalı diyorum.
annelik zor zanaat:(
iclal aydının da benzer bi yazısı var çok dokunur bana. o geldi aklıma. ve çokkk haklıdır. çok düşünürüm bunu evet kendine güvenli çocuklar olurlar büyüyünce ama bi tarafı buruk. birlikte geçirilen vakitin kalitesi önemlidir fakat her şeyden önce. birde tek çocuk olanlar ben çok çocuk doğuracağım derler siz kaç kardeşsiniz :) mesela biz iki kardeştik ben 4 tane isterdim :)
YanıtlaSilben de iki kardeşim ki evet 4 diyorum :))
Silha yaş ilerledikçe 4'ünü doğuruncaya kadar menepoza girebilme ihtimalim var:)
Çalışmak rutinliktir zaten. Oysa anne olmak ömür boyu doğurmaktır. Çocukları için her gün güzel bir dünya üretmektir. Bu dünyayı da ahiretle süslemektir. Evin işleri bile yeter insana. Eğer maddi anlamda durum iyiyse zaten bu dengeyi kurmak gerek. Anne bir evin ve ailenin şefkatli bir kucağıdır. Baba ise merhamet ocağıdır. Çocuklar çiçekli bahçemizin sevgi tomurcuklarıdır.
YanıtlaSilhüzünlü ama hoş bir anı..evi anahtarla açmak herkese aynı duyguyu yaşatır hele çocuk yaşlarda daha hassaslaştırır. ama hayat şartları işte..
YanıtlaSilevet o yaşta hayat şartlarından haberin omuyor malesef:(
SilBenim annem ev hanimiyd,i kapıyı da hep acardi ama keske çalışsaydı da huzurlu bir eve girme lüksüm olsaydi.Bense okudum,meslek sahibi oldum.İyi kötü rızkımızı getiren bir kocam var.Bereketi verene iman ettim,cocuklarımın basında oturdum.Pişman değilim...
YanıtlaSilgönülden tebrik ediyorum seni...
SilBen çalışan bir anneyim. Her eve geldiğimde kucağıma atlayan oğlumu gördüğümde içim eriyor. Ona haksızlık yaptığımı düşünüyorum zaman zaman. Ama aslında ilerde daha rahat bir hayat sürmesi için didiniyorum. O da ilerde beni anlayacak ama çok geç olacak diye de korkuyorum. Hayatın getirdikleri işte buna da şükür...
YanıtlaSililerde de annemi anlamadım. hala şu anda da bir çok şeyim eksik olsaydı ama annem tamam olsaydı bana kapıyı açsaydı diyorum.hiç bir şey değişmiyor maalesef :/
SilPeki şu an çalışıyor musunz?
YanıtlaSilhenüz master yapıyorum yani iyi bir iş için uğraşıyorum :)
Silumarım her şey istdiğiniz gibi olur.Ben de çalışan bir anneyim 8- 17 saatleri arası çalışıyorum 2 kızım var.Şu anda 2 yıllık doğum iznindeyim ve iznimin bitmesini hiç istemiyorum.Ne yapsam da daha kısa süreli bir işte çalışsam diye uğraşıp duruyorum.
Silbizzat yaşadığım için anlıyorum. Aslında ben o zaman da annemi anlıyordum ama anlamak bazı eksikleri kapatmıyordu işte.
Sil