ÖZÜR DİLERİM; KENDİMDEN

boşluk nasıl bir duygu öğrendim.
evet boşluktayım sallanıyorum.
kalbim ağrıyor.
midem bulanıyor.
uyumak istemiyorum.
iradem elimden alınsın istiyorum, iradesiz kaldığımız tek şey uyku değil mi?
e hani uyumak istemiyordun?
o zaman uyumak ve hiç uyanmamak istiyorum.
ya da uyuyayım ama uyandığımda hiç bir şey hatırlamayayım.
içimdeki beni perişan eden yoksunluk duygusu var ya, ahhh nasıl tepetaklağım bir bilsen.
kendim ettim, kendim buldum.
salağım ben salak 
gereksizim aynı zamanda
ne gereği vardı sanki
sigara tiryakisi gibiyim beni öldüreceğini bile bile anlık zevkim uğruna kendime yaptığıma bak
öylesine acizim ki içim acıyor.
kızgınım da
kendimi bu duruma düşürdüğüm için.
her şeyi dibine kadar yaşamak zorunda mıyım
gerçekle hayali ayırt edemeyecek kadar da aptalım 
birde kendimi zeki sanırdım
evet ben aptalın tekiyim
duygularına hükmedemeyen bir zavallıyım
ne olacak şimdi uyuyamayacağım
içim niye böylesine harabeleşti, neden bu kadar canım acıyor
hem kafam bomboş hemde dopdolu
sağlıklı düşünemiyorum şu anda 
şimdi içimi talan eden savaş meydanına çeviren hüznümün neden kaynaklandığını bulmak için yastığımla baş başa kalacağım.
bulabilir miyim?
nedenini bulsam çözümü kayıp.